مدلسازی ریسک در زنجیره تامین پایین دستی با استفاده از شبکه های بیزین

زنجیره تامین با هدف افزایش بهره وری، کاهش هزینه ها و پاسخگویی به نیازهای مشتریان در طی دهه های اخیر به سرعت گسترش یافته است. افزایش هزینه ها و پیچیدگی های موجود در سازمان ها از یک سو و افزایش عدم قطعیت و ریسک های موجود از سوی دیگر باعث شده است که مدیران به منظور کاهش خطر پذیری و انحراف از اهداف تعیین شده، استفاده از مدیریت ریسک را سرلوحه فعالیت های خود قرار دهند. در طی سالیان روش های متعددی به منظور مدیریت ریسک زنجیره تامین توسط محققین به کار گرفته شده است و لیکن بیشتر آنها کیفی می باشند. از طرفی در معدود مدلهای کمی تاثیر ریسک ها بر روی یکدیگر ارزیابی نشده است. در این رساله با استفاده از شبکه های بیزین به مدلسازی ریسک در حوزه پایین دستی زنجیره تامین پرداخته می شود. حوزه پایین دستی قسمتی از زنجیره را شامل می شود که مربوط به فروش و توزیع و مشتریان محصول است، شبکه های بیزین به عنوان ابزاری قوی جهت تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان می باشند که کاربردهای مختلفی در حوزه های علمی از آن دیده شده است اما استفاده از آن در ریسک زنجیره تامین و علی الخصوص زنجیره پایین دستی مسئله ای تازه می باشد و تقریبا هیچ مدلی در این زمینه ارائه نشده است. ابتدا با شناسایی ریسک های درگیر در زنجیره تامین پایین دستی و رابطه بین آنها به بررسی کیفی مدل می پردازیم و سپس با کمی سازی آن عملکرد ریسک در زنجیره تامین پایین دستی اندازه گیری می شود. در پایان عملکرد و اعتبار مدل پیشنهادی با ارائه یک مطالعه موردی نشان داده خواهد شد.